Pustelnia św. Brata Alberta

Pustelnia Brata Alberta znajduje się na Kalatówkach w Zakopanem, w klasztorze Albertynek. Historia tej atrakcje Zakopane sięga do roku 1898, w którym to zaczęto jej budowę. Teren na którym znajduje się Pustelnia Brata Alberta został ofiarowany przez hrabiego Władysława Zamoyskiego (był on w tamtych latach właścicielem Zakopanego). Budową tej atrakcji w  Zakopanem, pod czujnym okiem zakonnika, zajmowali się bracia albertyni. Z pomocą przyszli im górale. W roku 1901 ukończono prace budowlane nad niewielkich rozmiarów drewnianym domkiem (zwanym „chatką”), który możemy podziwiać do dnia dzisiejszego. W jego skład wchodzą dwa nieduże pokoje, ganek i bardzo wąski przedsionek. Niegdyś jeden z owych pokoi służył za celę dla Brata Alberta. Praktycznie całą jego powierzchnię zajmowała drewniana prycza. Natomiast drugie pomieszczenie było wykorzystywane przez kapłanów, którzy przygotowywali się tam do odprawienia mszy. Obecnie w „chatce” znajduje się Izba Pamięci po św. Bracie Albercie. Atrakcje Zakopane przyciągają wielu turystów.

Kim był Brat Albert?

Brat Albert (albo właściwie święty Brat Albert) to imię które przyjął Adam Hilary Bernard Chmielowski. Urodzony 20 sierpnia 1845 roku w Igołomi, polski zakonnik franciszkański oraz założyciel zgromadzenia albertynów i albertynek. Brat Albert brał udział w Powstaniu Styczniowym (1863 r.), został tam ciężko ranny na skutek czego stracił nogę. Święty Brat Albert był także malarzem. W latach 1869-74 studiował malarstwo w Monachium. Spod jego ręki wyszło 61 obrazów olejnych, 22 akwarele i 15 rysunków! Na szczególną uwagę zasługuje obraz pt.”Ecco Home”, bo to właśnie dzięki niemu doszło do przełomu duchowego mężczyzny. Na skutek owej przemiany, w roku 1880 Adam Chmielowski wstąpił do Zakonu Ojców Jezuitów mieszczącego się w Starej Wsi. W roku 1884 przeprowadził się do Krakowa. Były to ostatnie chwile, w których poświęcał się malarstwu, ponieważ większość swojego czasu przeznaczał na pomoc ubogim. Z czasem opieka nad nędzarzami i bezdomnymi pochłonęła go do tego stopnia, że nie miał już czasu na malowanie. Zamieszkał w ogrzewalni miejskiej pośród bezdomnych i alkoholików. W roku 1888 został zakonnikiem. Zgromadzenia albertynów i albertynek, które później założył, miały na celu opiekę nad ludźmi bezdomnymi i chorymi. Brat Albert zmarł 25 grudnia 1916 roku z powodu raka żołądka. W roku 1983 został beatyfikowany przez Jana Pawła II, a w 1989 został kanonizowany w Rzymie.

Kaplica

Nieco powyżej „chatki pustelnika” (zdecydowanie bardzo charakterystycznej atrakcje Zakopane) znajduje się kaplica. Odznacza się surowością stylu i prawdziwą prostotą. W kaplicy, tuż nad ołtarzem, znajduje się zabytkowy krucyfiks. Jest on prezentem, który Brat Albert otrzymał od ojców paulinów. Przed owym krzyżem, Święty Brat Albert spędzał długie godziny oddając się modlitwie. Przy ścieżce do kaplicy możemy zobaczyć studzienkę, na której zakonnik umieścił obrazek Matki Bożej Częstochowskiej oraz modlitwę franciszkańską „Bogu chwała”

Ciekawostki

1. Brat Albert służył za inspirację dla pisarzy. Stefan Żeromski wykorzystał postać zakonnika przy tworzeniu jednego z bohaterów powieści „Nawracanie Judasza”. Innym pisarzem, który w swojej twórczości znalazł miejsce dla Brata Alberta, był Karol Wojtyła. W swoim dramacie pt.”Brat naszego Boga” opisuje losy zakonnika.
2. W swojej celi zakonnik gościł wielu przedstawicieli inteligencji tamtych czasów. Wśród nich znalazł się m.in. Stefan Żeromski, Stanisław Witkiewicz czy Stanisław Przybyszewski.